Thursday, 27 October 2011

ခ်စ္သူ

ေတြ႕ခဲ့တဲ့တစ္ရက္တစ္ခ်ိန္ကစျပီး
တစ္သက္တစ္ၾကိမ္မမုန္းတဲ့အခ်စ္ကို
အျပံဳးမဲ့လ်စ္လွ်ဴရွဳျပီး
အျပစ္ယူလို႕ရက္စက္တဲ့ၾကမၼာရဲ့ေအာက္မွာ
တပ္ပ်က္ခဲ့ငါ့ရဲ့ဘ၀ကိုဥေပကၡာသေဘာနဲ့
ေမ့ျပစ္ကာမေျပာလဲ
ေလးနက္စြာရင္ထဲ
ေပးဆပ္ကာခ်စ္ဆဲပဲ....


Monday, 24 October 2011

ေဗဒါ

မင္းဘ၀ေဗဒါလိုပါပဲ
မိန္းခေလးရယ္
ေဗဒါဟာေရဇလာမွာ
ၾကီးခဲ့ရေပမယ့္
ေရရဲ့တန္ဖိုးကိုမသိ
အေျခအျမစ္
မတြယ္တတ္သရွ်္ေတာ့
ျမစ္တေၾကာမွာ
နစ္ေမ်ာရေတာ့မယ္
ေဗဒါရယ္။
တကယ္ေတာ့ ေဗဒါဟာ
ပန္းဘ၀ထဲကပန္းမွမဟုတ္ပဲ
ပန္းတကာပန္းထဲက
အပါယ္ခံပန္းမဟုတ္လား
ေဗဒါ...
ပန္းေဗဒါ
ေၾကြႏြမ္းသြားခဲ့ရင္လဲ
လြမ္းမယ့္သူမရိွလို့
အပါယ္ခံဘ၀ပါပဲ ေဗဒါ.....


အမွတ္တမဲ့ အတာ

အမွတ္တမဲ့ဆံုေတြ႕ခဲ့တဲ့ အတာ
အမွတ္တရရိွခဲ့တဲ့ သၾကၤန္ ပိေတာက္ရနံ့ေတြသင္းပ်ံေနတဲ့ လတန္ခူး
အတာနဲ႕ဆံုေတြ႕ခဲ့တဲ့ ဒီသၾကၤန္
အတာေပးခဲ့တဲ့ ဒီအနမ္းေတြ
သၾကၤန္ေရေတြကေအးေအး
အတာကငါ့ရင္ထဲမွာ
ခို၀င္လို႕
အျပံဳးျခင္းဖလွယ္ေနတဲ့
တို့ႏွစ္ဦး
မခဲြႏိုင္ဘူး
အတာရယ္........

Saturday, 22 October 2011

အဆိပ္

ပန္းတစ္ပြင့္က၀တ္ရည္ကို                                      ပ်ားနဲ့ပိတုံး                                                   အတူစုပ္ပါလွ်က္                                               ပ်ားစုပ္တဲ့၀တ္ရည္က                                   ေဆးျဖစ္ျပီး                                          ပိတုံးစုပ္တဲ့၀တ္ရည္က                                         ဘာေၾကာင့္အဆိပ္ျဖစ္သြားရတာလဲ..............................

ဥယာဥ္မွဴး

ပန္းအလွနဲ့ပန္းဘ၀    ေ၀ဆာေပ်ာ္ျမဴးပန္းအလွမို့    လိပ္ျပာ    ပိတုန္း    ပ်ား    ၀ဲလွ်က္သာ    ၀တ္ရည္ေသာက္သံုး    ေပ်ာ္မဆံုးနိုင္    အခုေတာ့ပန္းအလွ    ပြင့္ဖက္ေၾကြလို့    အလွလဲပ်က္    ပန္းအလွေၾကာင့္    ပန္းဘ၀ပ်က္    လိပ္ျပာ    ပိတုန္း    ပ်ား     ဘယ္ဟာေကာင္းလဲ     ပန္း..........

အတၱသားေကာင္

တဖက္သတ္ဘ၀နဲ့  တိတ္တိတ္ေလးခ်စ္္ ၾကိတ္ၾကိတ္ေဆြးရတဲ့  ဒုကၡကို  ဘယ္သူေတြက  စာနာေပးတတ္မွာလဲ  တကယ္ေတာ့ကိုယ့္အျဖစ္က  သူတစ္ပါးရင္ခြင္ကပန္းကို  ျမတ္နိုးမိခဲ့တဲ့  အတၱသားေကာင္....  သက္သက္ပါပဲ....

လြမ္းစုကဗ်ာ

  • တိတ္ဆိတ္ညရဲ့   သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္  ဟိုဒီေတြးေတာ  ေငးေမာမိတယ္  ေရာင္၀ါထိန္လင္း  ရွင္လမင္းလို  ေအးျမေမတၱာ  အၾကင္နာေတြနဲ့  ေ၀းကြာခဲ့တယ္  ဘန္ဒါတတ္ရဲ့  ဥၾသငွက္ငယ္  ဆိုေတးသံကို  ၾကားမိတိုင္းလဲ  ေမြးရပ္ေျမကိုသတိရတယ္  အလြမ္းရက္ရွည္  ႏြမ္းလွ်က္ေၾကြျပီ  မေလးရွားရဲ့ေန့ရက္ေတြ  အလွမ္းေ၀းကြာ  တမ္းတကေဆြးလို့  အေဆာင္ထပ္မွာေသာကေပြ  လြမ္းေဆြးတေျမ့ေျမ့  ေျပးေတြ႕ခဲ့လည္း  လမ္းဆံုးမွာေတာ့  အိမ္ေတြ...... သည္နွယ္သည္စခန္း... ဘယ္လိုၾကမ္းလည္း...... ၀မ္းေရးအတြက္ေရွ့ဆက္ေန......

Friday, 21 October 2011

စည္းျခားကမၻာ

မင္းနဲ့ ငါနဲ့ တကယ္ကို စည္းျခားသြားျပိပဲ မင္းမရိွတဲ့ ငါ့ဘ၀ ကမၻာတစ္ဖက္ကို ငါတစ္ေယာက္ထဲထြက္သြားခ်င္တယ္... သာယာပါတဲ့ တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ကမၻာဟာ အခုေတာ့ ငါတစ္ေယာက္ထဲကမၻာျဖစ္ျပီး မင္းနဲ့ငါကကမၻာမျခားပဲစည္းျခားကမၻာျဖစ္ခဲ့ရတာပါ...

ေဆးလိပ္နဲ့တူတဲ့ဘ၀

ေဆးလိပ္နဲ့တူတဲ့ဘ၀အတြက္...................................ေဆးလိပ္ကိုၾကည့္စမ္းပါ....................................ေဆးလိပ္ကိုလူေတြက..............................လိုတဲ့အခ်ိန္မွာေသာက္သံုးျပီး................................မလိုအပ္ရင္ျပစ္ခဲ့ၾကတာ................................လူေတြကဒီသေဘာပဲ................................လိုအပ္ရင္သံုးျပီး..............................မလိုအပ္ရင္ေတာ့............................ကန္ထုတ္ျပစ္ၾကတာပဲေနာ္.........................

ေၾကြႏြမ္းသြားတဲ့ခေရပန္း

အလွတရားမရိွတဲ့ဘ၀သမားမို့.......အရာအားလံုးဟာရွံဳးနိမ့္တယ္.......ဒါေပမယ့္မိန္းကေလးရယ္........ခေရပန္းဟာေၾကြႏြမ္းသြားလဲ.........ေမြွးရနံကေတာ့ေျပပ်က္မသြားပါဘူး.........ဒါေပမယ့္.........မိန္းကေလးရယ္.........မင္းအတြက္အျမဲတမ္းပြင့္လန္းေနတဲ့..........ခေရပန္ၾကီးဟာမင္းအတြက္ပါ..........အဲဒါကိုမင္းကခေရပင္ေအာက္မွေနျပီး..........ပိေတာက္ပန္းကိုေမွ်ာ္ေနရင္ေတာ့........မင္းအတြက္ပြင့္ေနတဲ့ခေရပန္းခမွ်ာ..........ေၾကြႏြမ္းသြားတာကျမတ္ပါတယ္........

အေမ့အိမ္

အသိညဏ္မဲ့တဲ့ငွက္ေတြေတာင္....တစ္ေနကုန္ေအာင္အစာရွာျပန္သန္းရင္း....အေတာင္ေညာင္းလို့ေနေစာင္းရင္....အိမ္ကိုသတိရလို့....အသိုက္ကိုျပန္လာၾကတယ္....ဒီလိုပဲအေမ....အေမ့အိမ္ကခဲြခြာလာခဲ့တဲ့သား....ေနသာေစာင္းအေတာင္ေတြေညာင္းလို့....အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်င္ေပမယ္....ဘ၀ရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုတြက္....အေ၀းကအေမ့အိမ္ကို....စိတ္ကူးနဲ့လြမ္းေနခဲ့ရတယ္....ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းတို႕ေပ်ာက္ရွဳံးလို႕.....ေႏြးေထြးမွဳတို႕ဆိတ္သုန္းေနတဲ့....ေျဖသိပ္ရာမဲ့ရပ္၀န္းမွာ....အေမ့အိမ္နဲ့ေ၀းေ၀းခြဲမေနခ်င္တာ.....အမွန္ပါအေမ....ရာသီေတြလည္ပတ္လို႕....ရင္တြင္းစိတ္အေတြးတတ္တဲ့အခါတိုင္း....ငယ္စဥ္ကနားခိုေမွးစပ္အၾကင္နာနဲ့....ေႏြးေထြးစြာေပြ႕ဖက္မေမ့ရက္တဲ့....အေမ့အိမ္ကိုေတာ့သားအျမဲတမ္းလြမ္းေနမိပါတယ္........ေမေမရယ္....အလြမ္းမ်ားစြာနဲ့.......အေမ့အိမ္.

ေသလမ္း

ရြက္၀ါေလးေတြေျမသို႕ေၾကြက်သလို....ဒို႕ရဲ့အသည္းႏွလုံးေတြလဲေၾကြက်ခဲ့ရျပီ....မိုးစက္ေလးေတြေၾကြက်သလိုလဲ....ဒို႕ရဲ့မ်က္ရည္စက္ေတြလဲေၾကြက်ခဲ့ရျပီ....ပင္လယ္ျပင္မွလိွဳင္းထမ္သလို....ဒို႕ရင္ထဲမွာလဲခံစားခ်က္ေ၀ဒနာလိွဳင္းေတြျပင္းထန္ေနျပီခ်စ္သူ....ခံနိဳင္ရည္မရိွတဲ့ဒို႕ႏွလံုးသားကို....မင္းကလုပ္ရက္တယ္ကြာ....အလွဟာတည္ျမဲမွဳမရိွသလို....ဘ၀ဟာလဲတည္ျမဲမွဳမရိွဘူး....အလွတရားဟာဘာနဲ့တူသလဲဆိုရင္....ပန္းတစ္ပြင့္နဲ့တူပါတယ္....ပန္းရဲ့အလွဟာနံနက္ခင္းမွာလွပေနေပမယ့္....ေနပူဒဏ္နဲ့ထိေတြ့ေတာ့....ေၾကြႏြမ္းသြားရတာပါပဲ....တည္ျမဲမွဳမရိွတဲ့....ဒီေလာက....ဘယ္အရာမွခိုင္ျမဲစြာမေနရ....ခႏၵာေၾကြက်....ေသၾကရမွာပဲ.....သက္ရိွအားလံုးတစ္ေန့....သြားၾကရမယ့္လမ္း.......................................................ေသလမ္း................

Thursday, 20 October 2011

ဒီေခတ္ဘာေခတ္လဲ

အခ်စ္ကိုေပါ့ေသးေသးမတြက္ပါနဲ့...အခ်စ္ဟာသိပ္ျပီးေလးနက္တဲ့အရာပဲ...ဥပမာတစ္ခုေျပာရရင္...သစ္ပင္တစ္ပင္ဟာအေပၚယံအျမစ္ေတြဘယ္ေလာက္မ်ားေနပါေစ...ေအာက္ကိုစိုက္ဆင္းေနတဲ့ေရေသာက္ျမစ္ၾကီးမရိွရင္...အဲဒီသစ္ပင္ဟာေလဒဏ္မိုးဒဏ္ကိုခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး...အခ်စ္ဟာလဲဒီသေဘာပါပဲ...အေပၚယံေလးနဲ့ခ်စ္ျပီး...အေပ်ာ္သေဘာနဲ့တဲြေနရင္...တစ္ကယ္တမ္းအခက္အခဲနဲ့ၾကံဳလာရင္မခံနိဳင္ေတာ့ဘူး...ေငြကိုျမင္လို့ခ်စ္ျပီးလူကိုေတာ့မခ်စ္...ေငြရိွရင္အဆင္ေျပတဲ့ေခတ္ေလာကၾကီးေရာက္ေနျပီ...အခ်စ္ဆိုရင္ဘယ္မွာေနေငြနားမွာေနတဲ့ေခတ္.....ဒီေခတ္ဘာေခတ္လဲ....ေငြျမင္ခ်စ္တဲ့ေခတ္.....

Wednesday, 19 October 2011

ၾကာပန္းသာျဖစ္ပါေစ

ညတစ္ညရဲ့အလွကို...စႏၵဆိုတဲ့လမင္းၾကီးကပဲ...ေသာ္တာဆိုတဲ့အလင္းေရာင္နဲ့...ေလာကၾကီးကိုအလွဆင္ေပးပါတယ္...လူတစ္ေယာက္ရဲ့အလွကိုေတာ့...ဘယ္အရာနဲ့အလွဆင္မလဲ....အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာနဲ့အလွဆင္မလား...ပစၥည္းဥစၥာနဲ့အလွဆင္မလား....တရားဓမၼနဲ့အလွဆင္မလား...ဘယ္အရာနဲ့အလွဆင္ရင္ျမဲမလဲ...အေသအခ်ာစဥ္းစားပါ...မိတ္ေဆြ....လူတိုင္းကမနက္ျဖန္ရဲ့အလင္းေရာင္ကိုျမင္ရဖို့....ညအေမွာင္ကိုျဖတ္ေက်ာ္ျပီးေစာင့္ၾကတယ္....ဘ၀ဆိုတာအခက္အခဲေတြအမ်ားၾကီးကိုျဖတ္ေက်ာ္ျပီးမွ....အလင္းေရာင္ကိုျမင္ရတယ္...ၾကာပန္းကိုၾကည့္ရင္သိနိုင္ပါလိမ့္မယ္...ၾကာပန္းဟာအခက္အခဲေတြအမ်ားၾကီးကိုျဖတ္ေက်ာ္ျပီး...သူ့ဘ၀ကိုတန္ဖိုးရိွရိွတည္ေဆာက္တယ္...သူ့မွာဘာအျပစ္မွပါမလာဘူး...မိတ္ေဆြရဲ့ဘ၀ကိုလဲၾကာပန္းလိုျဖစ္လာေအာင္ေနၾကည့္ပါ...တန္ဖိုးရိွတဲ့ဘ၀ကိုပိုင္ဆိုင္ပါလိမ့္မယ္မိတ္ေဆြ....ၾကာပန္းသာျဖစ္ပါေစ...ေဗဒါေတာ့မျဖစ္ပါေစနဲ့ေနာ္...

အနွိဳင္းမဲ့ေမတၱာ

စိမ္းလန္းစိုေျပတဲ့လယ္ယာေျမ

မိုးကတစ္စိမ့္စိမ့္ရြာ...အေတြးကမၻာထဲ...အလြမ္းသက္၀င္...အတိတ္ကအေၾကာင္းေလးေတြကို....သတိရ...လယ္ယာေျမနဲ့အေမ့မ်က္ႏွာ...မေမ့နိုင္တဲ့အေမခ်က္ေကၽႊးတဲ့ဟင္း....ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ဟင္းငရုပ္သီးေထာင္းလိုက္ဖက္ပါတဲ့...ေမာေမာႏွင့္ေတာထဲကအျပန္...မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကအျပံဳးမ်က္ႏွာရွင္ေမေမ...အေမျပင္ထားတဲ့မိသားစုထမင္း၀ိုင္းဟင္းလွ်ာမစံုလင္ေပမယ့္....စားေကာင္းလိုက္တျဲ့အေမ့လက္ရာ...ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ဟင္းခ်ဳိနဲ့ငပိေထာင္း...ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ့အစားအစာခုေတာ့ေ၀းကြာ...ဘ၀ရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာနဲ႕အေ၀းကိုေရာက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြမေျပာင္းလဲေပမယ့္....ေျပာင္းလဲတာတစ္ခုေတာ့ရိွတယ္...အဲဒါဘာလဲမီးဖုိးေခ်ာင္ထဲကအျပံဳးရွင္ေမေမအိုမင္းလို့က်ဆင္းသြားတဲ့အေမ့ရုပ္ရည္ကိုဓါတ္ပံုထဲမွာၾကည့္ျပီး....သားေမာင္ရင္နာမိတယ္ေမေမရယ္....

Wednesday, 5 October 2011

ေနမင္းနဲ့လမင္း

ေနမင္းရဲ့လင္းေရာင္ျခည္ကေတာက္ပတယ္...ေလာကၾကီးကိုအလင္းေရာင္ေတြေပးလို့...ငါတို့လူသားအားလံုးက...အလင္းေရာင္ဆိုတဲ့ေရာင္ျခည္နဲ့အသက္ဆင္ေနရတယ္...ဆိုတာလက္ခံပါတယ္...အဲလိုပဲေနေရာင္ျခည္ကလဲလမင္းကိုေရာင္ျခည္ေတြေပးလို့...လမင္းကညေရာက္ရင္ေနကေပးတဲ့ေရာင္ျခည္ေတြကို...ကၽႊန္ေတာ္တို့လူသားေတြကိုျပန္ျပီးေ၀ငွေပးတယ္...လေရာင္ကညေရာက္ရင္အရမ္းကိုေအးမွ်တယ္...လသာတဲ့ညေတြမွာဆိုေကာင္းကင္ေပၚကလမင္းၾကီးကိုၾကည့္ျပီး...အိမ္အျပင္မွာထြက္ထိုင္ခဲရတဲ့ရက္ေတြမ်ားလွျပီလမင္းရယ္...ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ကၽႊန္ေတာ္သိပ္ျပီးစဲြလန္းတမ္းတမက္ေမာခဲ့ရတဲ့လမင္းအေၾကာင္းစဥ္းစားေနလို့....အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြလဲမ်ားလွပါျပီလမင္း...လမင္းအတြက္ဆိုျပီးကဗ်ာေတြေရးခ်င္ေနခဲ့တယ္...ဒါေပမယ့္...ကၽႊန္ေတာ္ႏွလံုးသားမွာလမင္းဆိုတဲ့.....လမင္းကလဲြျပီးဘယ္သူ့ကိုမွငါ့ႏွလံုးသားထဲမွာအစားထိုးမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ....လမင္းၾကားေအာင္ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္...လမင္းရယ္

Saturday, 1 October 2011

တစ္ေယာက္တည္း

  • တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာ...ခ်စ္ကၽႊမ္း၀င္ဖို့ေမ့သြားတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာ...ခင္မင္မွဳေတြတြယ္တာလာတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာ...သီခ်င္းသံံစဥ္ေတြပိုနားဆင္လာတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာဖုန္းေမ့က်န္တတ္လာတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာ...အက်င္ါဆိုးေလးေတြကိုေမြးလာတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာတင္းတိမ္မေရာက္ရဲတတ္ေတာ့ဘူ....တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာအထီးကွန္တာကလြဲလို့ေပ်ာ္ဖို့ေကာင္းလာတယ္....တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာပိုရင့္က်တ္လာတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာမိဘနဲ့ေမာင္ႏွမကိုပိုအေရးေပးလာတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာေန့ထူးူေန့ျမတ္ေတြကိုေမ့ေနတတ္တယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာအတြဲေလးေတြေတြ့ရင္စိတ္ထဲမွာတစ္ခုခုျဖစ္သြားတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာဖိနပ္ေတြ၀ယ္ျဖစ္တယ္...ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေ၀းရာကိုေခၚေဆာင္သြားဖို့...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ျပန္သန္းနိဳင္တယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာအခ်စ္ကိုအေလးမထားနိဳင္ေတာ့ေငြေၾကးနဲ့အလုပ္ကိုအေရးေပးလာတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာတစ္ကိုယ္ေကာင္းပိုဆန္လာတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာလက္ေတြ့ပိုဆန္လာတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာၾကာလာေတာ့အထီးက်န္၀မ္းနည္းလာတယ္...ကိုယ့္ဘ၀မွာအထိန္းအခ်ဳပ္ေတြမရိွဘူး...လူေတြငါ့ကိုမယံုၾကပဲေမးတယ္........................................................ဘာေၾကာင့္တစ္ေယာက္တည္းဘ၀ကေနမထြက္ခြာနိဳင္ေသးတာလဲတဲ့...............................တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာ.....အက်င့္သားရေနလို့ပါ...........