အသိညဏ္မဲ့တဲ့ငွက္ေတြေတာင္....တစ္ေနကုန္ေအာင္အစာရွာျပန္သန္းရင္း....အေတာင္ေညာင္းလို့ေနေစာင္းရင္....အိမ္ကိုသတိရလို့....အသိုက္ကိုျပန္လာၾကတယ္....ဒီလိုပဲအေမ....အေမ့အိမ္ကခဲြခြာလာခဲ့တဲ့သား....ေနသာေစာင္းအေတာင္ေတြေညာင္းလို့....အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်င္ေပမယ္....ဘ၀ရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုတြက္....အေ၀းကအေမ့အိမ္ကို....စိတ္ကူးနဲ့လြမ္းေနခဲ့ရတယ္....ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းတို႕ေပ်ာက္ရွဳံးလို႕.....ေႏြးေထြးမွဳတို႕ဆိတ္သုန္းေနတဲ့....ေျဖသိပ္ရာမဲ့ရပ္၀န္းမွာ....အေမ့အိမ္နဲ့ေ၀းေ၀းခြဲမေနခ်င္တာ.....အမွန္ပါအေမ....ရာသီေတြလည္ပတ္လို႕....ရင္တြင္းစိတ္အေတြးတတ္တဲ့အခါတိုင္း....ငယ္စဥ္ကနားခိုေမွးစပ္အၾကင္နာနဲ့....ေႏြးေထြးစြာေပြ႕ဖက္မေမ့ရက္တဲ့....အေမ့အိမ္ကိုေတာ့သားအျမဲတမ္းလြမ္းေနမိပါတယ္........ေမေမရယ္....အလြမ္းမ်ားစြာနဲ့.......အေမ့အိမ္.
No comments:
Post a Comment