Monday 26 September 2011

မယံုခ်င္ေနပါ

  • http;//khan-war.blogspot.comrမယံုခ်င္ေနပါ......ေႏြးေထြးတဲ့စကားသံနဲ့အတူ.ရင္ခုန္ခဲ့တာလဲအရွုးတစ္ေယာက္လိုပဲ.မျဖစ္နိဳင္မွန္းသိသိၾကီးနဲ့.စိတ္ကူးရင္ဆန္စြာေမွ်ာ္လင့္ေနသူက.ငါဆိုရင္မင္းယံုမလား.မယံုခ်င္ေနပါေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ့.လင္းလတ္ေတာက္ပေနတဲ့ငါ့အိမ္မက္ကို.ရိဳက္ခ်ိဳးမဖ်က္စီးလိုက္ပါနဲ့.......................................ခ်စ္ခဲ့တဲ့အခ်စ္ေတြက.အျဖဴေရာင္မုသားကပ္ျငိခဲ့ေပမယ့္.တစ္ကယ္ခ်စ္စစ္နဲ့ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္.မင္းယံုမလားမယံုခ်င္ေနပါ.အပ္ကဲြေနတဲ့ငါ့ႏွလံုးသားကို.တစ္ဆစ္ဆစ္နာက်င္ေအာင္ေတာ့.မရိဳက္ခတ္ပါနဲ့............................................................................မင္းရဲ့ဥေပကၡာတရားျပစ္ပယ္ခ်င္းေတြက.နာက်င္ျခင္းအလြမ္းေတြကပ္ပါလွ်က္ငါ့ပါးျပင္ထပ္ကိုမွအားမနာတမ္း.ရြာသြန္းေနတဲ့မိုးကငါ့မ်က္ရည္ဆိုရင္.မင္းယံုမလားမယံုခ်င္ေနပါ.က်ရံွဳးေနတဲ့ငါ့ကို.............................................................မေလွာင္ရယ္ပါနဲ့ခ်စ္သူ...........................................................။င္းယံုမလား

အျပံဳးမျပတ္တဲ့လမင္း

.အေၾကာင္းမလွတဲ့ ကံၾကမၼာေၾကာင့္
အေမ့မ်က္ႏွာ အုိစာေနေပမယ့္
သားသၼီးေတြ အတြက္ဆုိ
အၿပံဳးမပ်က္တဲ့ လမင္းလုိ
အၿမဲတမ္း ၀င္းထိန္လွ်က္ေပါ့...............။
သားသိပါတယ္....အေမ
ႏွလုံးသားခ်င္း ရင္းႏွီးသူပီပီ
နားလည္ခံစား မိပါတယ္
အျပင္ပန္း မ်က္ႏွာမွာ
အျပင္ပန္းအသြင္ဆန္းၿပံဳးျပေနေပမယ့္
ဒုကၡနတ္ဆုိးေတြေၾကာင့္
နာက်င္ေနတဲ့ အေမ့ရင္မွာ
ႏွလုံးသားေတြ ေၾကမြေနေရာေပါ့.............
အေမဟာေလ
မာယာမ်ားတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ
ဘ၀ရဲ႕ဒဏ္ကုိရင္းဆီးခံလုိ႔
ဒီဆင္းရဲသား ငမြဲေတြအတြက္ဆို
ေသြးအသက္ကုိအေလးမထား
အမဲရုိးနဲ႔ထမင္းစားၿပီး
ျမင့္မုိရ္ေတာင္ႀကီးကုိေတာင္
ဇီးသီးလုိ သေဘာမွာကပ္
+ေက်နပ္စြာ ထမ္းရြက္မည့္သူပါ..........
အဆုံးစြန္ထိေျပာရရင္
ရုိးတံၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့
ေႏြရာသီ သစ္ပင္ေတြလုိ
ပူျပင္းလြန္းတဲ့ ဘ၀ေနေၾကာင့္
ဆံျဖဴသြားက်ိဳးခါးကုန္းနားထို္င္
အိပ္ယာထဲဘုိ္င္းဘုိင္းလဲခဲ့ရင္ေတာင္
ဇရာမင္းရဲ႕ လက္တြင္းကေန
ေတာက္ပေနတဲ့ အၿပံဳးပန္းေလးမ်ားနဲ႔
ဆင္ျမန္းေပးဦးမယ့္သူဟာ...........အေမပါ.............။


တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ....

ကၽႊန္ေတာ္ဟာအခ်စ္နဲ့ပတ္သတ္လာရင္ဘာဆိုဘာမွနားမလည္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ....အခ်စ္နဲ့ပတ္သတ္လာရင္လဲဘာဆိုဘာမွမသိတဲ့ေကာင္ပါ...ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ခ်စ္သူရည္းစားမထားဖူးလို့ပဲ....ဒီလိုအခ်စ္ေၾကာင္းေတြကိုေရးဖို့ဆိုတာစိတ္ေတာင္ကူးဖူးတာမဟုတ္္ဘူး....ခုေတာ့ကၽႊန္ေတာ္အခ်စ္ေၾကာင္းေတြနဲနဲပါးပါးေရးတတ္လို့ေနျပီထင္တယ္...ဘာလို့လဲလို့ေတာ့မေမးပါနဲ့ေတာ့သိျပီးေပါ့ဒီေလာက္ဆိုရင္မေျပာေတာ့ဘူေနာ္....ခုဆိုကၽႊန္ေတာ္အခ်စ္အေၾကာင္းေတြနားလည္သေလာက္ေတာ့နားလည္ေနပါျပီ.....ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ရျပီလို့လဲမဟုတ္ေသးပါဘူးးး..ကိုယ့္ဘတ္ကသာေသးခ်ာတာသူ့ဘက္ကဘာဆိုဘာမွသိမွမဟုတ္....ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့ေသခ်ာတယ္..သူ့ဘက္ကေတာ့ရဲတိုင္ေနျပီအဲလိုျဖစ္မွာလဲစိုးရိမ္တယ္...ဒါေပမယ့္...ကၽႊန္ေတာ္ကသူ့ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာကၽႊန္ေတာ္အသိဆံုးပါ....ဘာပဲေျပာေျပာကိုယ့္ဘက္ကၾကိဳးစားရမွာေပါ့....အခ်စ္တစ္ခုရဖိဳ့အတြက္ေတာ့နဲနဲေတာ့ၾကိဳးစားရမွာေပါ့...အဲဒါမွလဲသဘာ၀က်မွာေလ...ခုေတြ့ခုၾကိဳက္ဆိုတာကိုေတာ့ကၽႊန္ေတာ္လံုး၀ပဲ...သူ့အခ်စ္ကိုရဖိုးေတာ့ၾကိဳးစားရမွာကကိုယ့္တာ၀န္ပါ....ဒီလိုပဲလြယ္လြယ္သာရခဲ့ရင္မိန္းကေလးေတြဘာျဖစ္ကုန္မလဲစဥ္းစားၾကည့္ေပါ့...ဟုတ္ဘူးလာ....အမွန္တရားကိုေျပာတာပါ....ကၽႊန္ေတာ္ကေတာ့လြယ္လြယ္နဲ့ရမယ့္အခ်စ္ကိုမလိုခ်င္ဘူ....ဘာလို့လဲဆိုေတာ့အခ်စ္စစ္မဟုတ္မွာစိုးလို့....ဒါေပမယ့္ကၽႊန္ေတာ္ကေတာ့သူ့ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါဆိုတာသူသိေအာင္ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ............အေျခေနေပးခဲ့ရင္ေပါ့......

ယံုေတာ့ယံုခ်င္တယ္မရဲလို့ပါတဲ့

ငါ့ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာဘယ္သူ့ကိုမွမခ်စ္ခဲ့ဖူးဘူး...ခ်စ္ဖို့လဲဘယ္တုန္းကမွစိတ္မကူးခဲ့ဖူးဘူး....လူ့ဘ၀မွာအခ်စ္မရိွရင္လဲမျပည့္စံုသလိုခံစားရတယ္...ဒီလိုနဲ့ပဲငါ့ဘ၀ကိုအဆံုးသတ္ေတာ့မွာလား...တစ္ခါတစ္ေလျပန္စဥ္းစားမိတယ္...ငါတစ္ခုခုလိုေနပါတယ္...ဘာလိုေနလဲေတာ့ကိုယ့္ကိုကိုယ္မသိဘူးျဖစ္ေနတယ္....ဒီလိုနဲ့တစ္ေန့သူနဲ့စေတြ့ေတာ့တာပဲ.....ဘယ္မွာလဲေတာ့ေသေသခ်ာခ်ာမမွတ္ထားလိုက္ရဘူ....ထားလိုက္ပါေတာ့....သူနဲ့စကားေတြေျပာျဖစ္တယ္....ခဏခဏေပါ့...သူကဆဲြေဆာင္မွုေတာ့ရိွသားဗ်....အဲလိုနဲ့ကၽႊန္ေတာ္တို့နွစ္ေယာက္ရဲ့သံေယာဇဥ္ေတြကတစ္ေန့နဲ့တစ္ေန့ပိုလိုပိုလို့ေပါ့...အဲလိုနဲ့ပဲတစ္ေန့ကၽႊန္ေတာ္ကသူ့ကိုခ်စ္ေရးဆိုလာေတာ့တယ္..........သူကလက္မခံဘူ...ဘာလို့လဲေတာ့ကၽႊန္ေတာ္လဲေသေသခ်ာခ်ာေျပာမတတ္ဘူ....ကၽႊန္ေတာ္သူ့ကိုေတြ့ရင္အရမ္းေပ်ာ္တယ္....ကၽႊန္ေတာ္ကေတာ့သူ့ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္လို့ထင္တယ္.....တစ္ခါမွမခ်စ္ဘူးတဲ့အခ်စ္ရွဳးမို့လို့လားေတာ့ေျပာမတတ္ဘူး....ခ်စ္တယ္...သူ့ကိုေတြ႕ရင္ေလာကၾကီးကိုေတာင္ေမးေလွ်ာ့ေနတယ္....ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ေမးၾကည့္တယ္....တစ္ခါတစ္ေလ.....ငါသူ့ကိုအရမ္းခ်စ္ေနျပီလား....မခ်စ္တတ္တဲ့ငါ့ႏွလံုးသားကသူနဲ့ေတြ့မွခ်စ္တတ္လာတာလား.......ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ေမးၾကည့္တယ္.....ေနာက္ဆံုးအေျဖရလာတာကေတာ့ငါတစ္ကယ္ပဲခ်စ္တတ္ေနျပီပါလားဆိုတာကို...သိခဲ့ရတယ္....ဒါေပမယ္...သူဘက္ကေတာ့ကၽႊန္ေတာ္ကို....ခုခ်ိန္ထိကိုကဲြကဲြျပားျပားအေျဖကိုမေပးခဲ့ေသးတာပဲ.....ငါ့မွာဘာေတြသူမၾကိဳက္တာရိွခဲ့လို့လဲ.....ငါ့ကိုယ္ငါအၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ေမးခဲတယ္....ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကခုခ်ိန္ထိခ်စ္သူရည္းစားဆိုတာမထားခဲ့ဖူးဘူး.....မိန္းမကိစၥဆိုလဲကင္းရွင္းပါတယ္....ဒါနဲ့ဘာေၾကာင့္မ်ားငါ့အခ်စ္ကိုသူလက္မခံတာလဲဆိုတာေ၀ခြဲရခတ္ေနတယ္......ဒီလိုနဲ့တစ္ေန့သူနဲ့ေတြ့ေတာ့ငါေမးမယ္လို့ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့ေမးခြန္းေလးကိုငါေမးလိုက္တယ္.....မင္းငါ့ကိုဘာလို့ခုခ်ိန္ထိအေျဖမေပးေသးတာလဲလို့ေမးလိုက္တယ္.....ငါ့ကိုမလည့္စားပါနဲ့ကြာ....မင္းေၾကာင့္ငါအရွုးတစ္ပိုင္းျဖစ္ေတာ့မယ္မင္းသိလား......မင္းငါ့ကိုမရက္စက္သင့္ဘူးလို့ငါထင္တယ္.....မင္းငါ့ကိုခုခ်ိန္ထိအေျဖမေပးေသးတာလဲဆိုတာငါရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိခ်င္တယ္...ငါ့ကိုေျပာျပလို့ရမလား.....အဲေတာ့သူကဘာေျပာတယ္မွတ္လဲ...................................................................................................................................ယံုေတာ့ယံုခ်င္တယ္မယံုရဲ့လို့ပါတဲ့........................................................................................................................အဲခ်ိန္မွာပဲကၽႊန္ေတာ္လန့္နိုးလာတာသိလိုက္တယ္......ဟာ.....အိမ္မက္လားတစ္ကယ္လားကြာ......